Dit karakteristieke hoekpand werd en wordt in de volksmond, vanwege de opvallende boegvorm, Het Schip genoemd; een verwijzing naar de schepen van de Turfsingel. Deze vorm komt ook weer terug in de plattegrond van de begane grond waar de woonkamer zich bevindt.

Architect Evert van Linge bouwde dit huis voor zijn gezin, terwijl hij op de bovenste verdieping zijn kantoor had. Deze ruimte valt op door een groot glazen raam, dat uit het muurvlak steekt. Hoewel er stalen profielen voor de ramen zijn gebruikt, wat destijds modern was, heeft hij wel een ambachtelijke baksteensoort toegepast, de zogenaamde gesinterde mondsteen. Deze stenen lagen bij de vuurmond van de oven, waardoor ze bruin werden en een ruw oppervlak kregen.

Voor de begane grond is een ruwe steen gebruikt. Hierdoor is een robuust uiterlijk verkregen. Op de verdieping is daarentegen een donkerrode perssteen gebruikt, die een glad oppervlak heeft. De dakrand kreeg een steeds verspringend verloop, waarbij op de hoek een climax bereikt wordt.

Het valt bij veel huizen uit de jaren twintig van de twintigste eeuw op, dat ze bedekt zijn met weelderige klimop die, met name 's zomers, hun ware gezicht verbergt.