De Gerner is een zorgvuldig binnen het straatbeeld ingepast appartementencomplex dat zich heeft laten inspireren door de omliggende baksteenarchitectuur uit de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw. Met name het nabijgelegen kantoorgebouw, vormgegeven in Amsterdamse School architectuur, heeft in hoge mate het verticale karakter van het ontwerp bepaald.

De westelijke zijgevel van dit naastgelegen gebouw is voorzien van daglichtopeningen; dat verklaart de lichthof tussen beide bouwblokken en is daardoor een bepalende factor voor de massaopbouw van het plan. De oriëntatie en de hoogte van de bouwvolumes sluiten aan bij de aangrenzende bebouwing. Hierbij zijn de bestaande, historisch bepaalde rooilijnen gevolgd waardoor de kenmerkende draaiing in de plattegrond ontstaat.

In het ontwerp zijn twee thema’s verwerkt: de open en dynamische sfeer aan de W.A. Scholtenstraat en het intieme karakter aan de Vlasstraat. De gevels, welke opgebouwd zijn uit keramische panelen in twee structuren, zijn een variant op de baksteenarchitectuur in de naaste omgeving. Daar waar de gevel zich aan het binnenterrein opent is de galerijgevel opgevat als een interieurelement en daarom uitgevoerd in hout. Daarbij zijn de akoestische eigenschappen van hout benut om de gewenste demping te realiseren.

De geluidsbelasting aan de W.A. Scholtenstraat is opgelost door de glazen panelen, die werken als een geluidsscherm. Het glas vormt een contrast met het bakstenen straatbeeld. De zorgvuldige detaillering draagt bij aan het industriële karakter en is essentieel voor de visuele beleving van het concept. Bij de detaillering is geen onderscheid gemaakt tussen voor- en achtergevel, waarbij de gevel aan
de Vlasstraat als een tweede voorgevel is beschouwd met een eigen karakter.