Deze woonwijk is gelegen direct aan het Hoornse Meer, één van de meest gewilde woonlocaties van de stad Groningen. Het had niet veel gescheeld of de wijk had er niet in deze vorm gelegen. In 1980 lag er een heel ander plan voor deze locatie. Het water van het meer zou de wijk in worden getrokken, en er zou een wijk ontstaan met een dichtheid van slechts 20 à 28 woningen per hectare. Al deze woningen zouden met hun tuin aansluiten op het water.

Zowel vanuit het ontwerp als vanuit de politiek ontstond echter het besef dat een plek met een zo belangrijke (recreatieve) functie niet verloren mocht gaan ten behoeve van het woongenot van een relatief kleine groep mensen. Men besloot de kades openbaar te houden en een aantal deelplannen te ontwikkelen met een eigen karakter. De woningen die gebouwd zouden worden lagen in de sociale sector, en de dichtheid werd omhoog gebracht. De hoeveelheid openbaar groen werd vermenigvuldigd.

De ontwerpers van dit deelplan, Mecanoo Architekten, hebben de woonstraten zodanig vormgegeven dat ze een uniform karakter hebben gekregen, ondanks de verschillen in gebouwtypes en kleurgebruik. Het bureau ging ervan uit dat de kleur van het stucwerk na een aantal jaren zou vervagen, waarna het openbaar groen de organiserende functie zou moeten overnemen. De verschillende straatprofielen zijn niet enkel een stedenbouwkundige greep geweest, maar maken ook de enorme diversiteit in woningtypes mogelijk.