Aan het hoofd van de twee kilometer lange roeibaan in Harkstede staat een parmantig bouwsel dat als starttoren voor de roeiwedstrijden dient. Een betonnen wand op een staander functioneert als achtergrond voor een groot balkon dat de gehele breedte beslaat en voorzien is van een balustrade. In het midden zijn twee openslaande deuren met erboven een waaiervormige staalconstructie; een afdakje waaruit het glas al gauw was verdwenen. Desondanks is het een beeldbepalend element. De stralenkrans verleent het gebouwtje een vrolijk aanzien en vormt tegelijk het geestige aureool voor de belangrijkste man van de wedstrijd: de startmeester. Achter de deuren in de betonnen wand hangt het kantoortje, een in golfplaat uitgevoerde oervorm van een huis. Het lijkt er op dat hier het werk achter de schermen plaatsvindt. Een smalle trap ontsluit het gebouwtje.

Starthuisje doet zijn naam ook in een ander opzicht eer aan: het was het eerste uitgevoerde gebouw van architect en kunstenaar John Körmeling. Voor die tijd werden veel van zijn ontwerpen onhaalbaar geacht. “Dames en heren, hallo gras, hallo schapen, dag koeien”, zei hij in zijn openingtoespraak, “wat hier staat is precies wat ik wil en voor de eerste keer in mijn leven ook wat anderen willen”.

Op de plek van roeibaan en starthuisje zijn het meer en de stadskern van Meerstad gepland, de nieuwe stadsuitbreiding van Groningen. De toekomst van het Starthuisje is onzeker. Zouden de plannenmakers beseffen dat zij het eerste gebouw van een inmiddels beroemde kunstenaar onder hun hoede hebben?